Bedankt voor toekennen erelidmaatschap
Beste leden en bestuur van VC Spaarnestad. Ik dank jullie hartelijk voor het aan mij toekennen van het erelidmaatschap van VC Spaarnestad, onze mooie vereniging die nu qua ledental de tweede vereniging van Nederland is en op grond van een bloeiende jeugd- en miniafdeling de komende jaren verder kan groeien.
Het is een mooie waardering van mijn werk gedurende de afgelopen 37 jaar van mijn volleybal carrière. Dat werk heb ik altijd met passie gedaan en ik vind het mooi dat anderen er ook plezier van hebben. Toen ik september 1963 koos om naast voetbal een tweede sport te kiezen heb ik nooit kunnen voorzien dat ik na 57 jaar nog steeds verslaafd ben aan volleybal, terwijl ik de voetbalcompetitie maar ruim 20 jaar heb vol gehouden.
Veel in het leven hangt af van toevalligheden en (on)verwachte keuzes. In september 1963 ging ik rechten studeren aan de UvA en kwam in de introductieperiode in het Maagdenhuis langs het stalletje van US. Hoewel ik op de middelbare school basketbal leuk vond en eigenlijk vrijwel niet met volleybal in aanraking kwam koos ik in een opwelling voor volleybal (omdat ik te klein was voor basketbal). Bij US Volleybal begon ik in de vierde klasse en eigenlijk is mijn eigen speelniveau in die 57 jaar niet boven de 2e klasse uitgekomen. Die 57 jaar vallen in 3 periodes uiteen: 20 jaar US, 27 jaar Allides en 10 jaar VC Spaarnestad. Drie constanten vallen in die drie fases op:
-ik zat steeds in de redactiecommissie en schreef verslagen en interviews
-ik volgde altijd de vaandelteams
-ik zat in de dames TC of de jeugd/minicommissie
In 1983 verhuisde ik van Amsterdam naar Haarlem en ging in de 3e klasse bij Allides spelen. Al heel snel schreef ik bij Allides over heren 1 en kwam in de redactie en schreef mee bij Allides-jubilea (het Cabaret bij 12,5 jaar en het jubileumboekje bij 25 jaar Allides) en maakte ik samen met Jan Koehorst 10 jaar lang het programmaboekje bij het de vaandelteams van Allides door de spelers te interviewen. In 1995 zorgde Jan Koehorst voor een onverwachte wending in mijn volleybal carrière: hij nodigde me uit voor de trainerscursus VT3, zonder dat ik me had opgegeven. Ik dacht laat ik toch maar gaan, omdat ik eigenlijk wel technische belangstelling had. Ik deed dat zonder te weten dat de cursus 22 zaterdagochtenden besloeg (gelukkig in Haarlem op de school van Jan Koehorst). Het was boeiend door de cursusleiders Frans Kramer (die ik later zou opvolgen als eindredacteur van het trainersvakblad Volley Techno) en Arie Klok (de vader van Marco Klok) en examinator Wim van Wezel (de vader van Matt van Wezel). Een nieuwe wending in mijn volleybal carrière was dat ik secretaris van de werkgroep Talentontwikkeling van de regio Holland werd (hetgeen leidde tot coördinatorschappen bij de Nevobo Volleybalschool en de regiotraining).
Een nieuwe impuls leverde Michiel van de Kuip op toen die op de Landelijke Jeugdkaderdag in 2003 een inspirerende clinic over het nieuwe circulatievolleybal voor mini's gaf. Dat zag ik helemaal zitten. Aad van Vliet vroeg me om bij VV Haarlem de mini-training bij VV Haarlem een impuls te geven. Heel blij was ik toen op 1 juli 2010 VC Spaarnestad van start ging en ik in de jeugdcommissie kwam onder leiding van Remco Damen, die vanaf 2015 voor een sterke structuur bij de Spaarnestad-mini's zorgde. Het was mooi dat Jessica den Nijs, Tessa Moree, Jeroen Syrier en ik mochten meedoen bij de groei naar 'ruim 110 mini's. De Minicommissie is nu vernieuwd met Jessica als voorzitter en Anne Verhalle, Nina Besteman, Vera Hendriks, Krista Hoogink en Dineke van der Wal. Onder hun leiding en gesteund door veel enthousiaste jonge trainers kan het alleen maar mooier worden bij de mini's. En ik, als verslaafde aan volleybal, blijf beschikbaar voor VC Spaarnestad. En jullie zullen me (vaak samen met Jeroen Syrier) op de tribune met kritische blik het jeugdvolleybal zien bekijken.
Andre Triep